Intro bij de persiflage op de beslisboom: passage uit Niet storen

Als hulpmiddel bij de diagnose gebruiken hulpverleners in de ggz een Amerikaans handboek, de Diagnostic and statistic manual of mental disorders (Diagnostisch en statistisch handboek voor geestesstoornissen), afgekort als DSM. De DSM geeft een overzicht van alle bestaande geestesstoornissen. De geestesstoornissen worden in klassen ingedeeld, zoals bijvoorbeeld psychotische stoornis, persoonlijkheids- of ontwikkelingsstoornis en voorzien van een korte beschrijving. 
Om een 'diagnose' te stellen werkt de gebruiker van de DSM onder meer met een zogeheten beslisboom: via een technisch protocol - aan de hand van ingewikkelde routes van ja-neekeuzes zoals in een belastingformulier - deelt hij klachten en problemen van mensen in rubrieken in. De diverse rubrieken zijn voorzien van codenummers. Na het doorlopen van de beslisboom komt de gebruiker bijvoorbeeld uit op: 312.39, stoornis in de impulscontrole NAO. Zo’n manier van diagnosticeren wordt ook wel 'botaniseer-psychiatrie' genoemd, naar de botanicus ofwel plantkundige die zijn planten ontleedt om vast te stellen in welke categorie ze thuishoren.

Voor het gebruik van de  DSM, lees verder
Verkeerde labels in de psychiatrie (1): De DSM is niet geschikt voor diagnostiek